Edmonton Obesity Staging System (EOSS)

De EOSS score als klinische tool

Via het EOSS classificatiesysteem kan de ernst van obesitas bepaald worden. Hiervoor wordt een evaluatie gemaakt van de functionele, mentale en medische status van de patiënt waarbij een score van 0 (geen weerslag) tem 4 (ernstige weerslag) gegeven wordt aan elk gedeelte. Meer informatie over de EOSS score is te lezen in volgend onderzoeksartikel: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8673483/

EOSS 0

• geen duidelijke risicofactoren in verband met obesitas (bijv. bloeddruk, serumlipiden, nuchtere glucose, enz., binnen normale waarden)
• geen fysieke symptomen
• geen psychopathologie
• geen functionele beperkingen en/of
• aantasting van het welzijn.

EOSS 1
aanwezigheid van

• obesitas-gerelateerde subklinische risicofactoren (bijv. borderline hypertensie, aangetaste nuchtere glucose, verhoogde leverenzymen, enz.)
• lichte fysieke symptomen (bijv. kortademigheid bij matige inspanning, incidentele pijntjes, vermoeidheid, enz.)
• lichte functionele beperkingen
• lichte psychopathologie en/of
• lichte aantasting van het welzijn.

EOSS 2
aanwezigheid van

• vastgestelde chronische ziekten gerelateerd aan obesitas (bijv. hypertensie, type 2 diabetes, slaapapneu, osteoartritis, GERD, polycysteus ovariumsyndroom, angststoornis, enz.)
• matige beperkingen in dagelijkse activiteiten en/of
• matige aantasting van het welzijn.

EOSS 3
aanwezigheid van

• vastgestelde schade aan de organen (bijv. myocardinfarct, hartfalen, complicaties door diabetes, ernstige osteoartritis, enz.)
• significante psychopathologie
• significante functionele beperkingen en/of
• significante aantasting van het welzijn.

EOSS 4
aanwezigheid van

• ernstige (mogelijk terminale) beperkingen als gevolg van chronische ziekten gerelateerd aan obesitas
• ernstige invaliderende psychopathologie
• ernstige functionele beperkingen en/of
• ernstige aantasting van het welzijn.

De EOSS score als predictor van mortaliteit

De EOSS score is een goede voorspeller van mortaliteit, zelfs na correctie voor antropometrie (zie figuur hieronder). De figuur maakt deel uit van volgend onderzoeksartikel: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3185097/